Komentarze: 0
Postrzeganie barw nie jest mocna strona ssaków. Wszystkie ( z wyjątkiem niektórych nietoperzy0 zatraciły w trakcie ewolucji zdolność widzenia nadfioletu. Większość widzi świat w odcieniach szarości z domieszką zieleni i błękitu. Takie dwuchromatyczne widzenie cechuje między innymi psy i koty, a także delfiny, tyle że morskie ssaki są ,,ślepe’’ na barwę niebieską . Żyjące w Ameryce Środkowej ponocnice (kuzyni małp) ze względy na nocny tryb życia widzą monochromatycznie (postrzegają jedynie czerń biel i odcienie szarości). Na tym tle oczy naczelnych(człowieka i większości małp) mają ,,matrycę’’ full wypas, z trzema różnymi rodzajami czopków, z których każdy zawiera barwnik wzrokowy czuły na fale świetlne o nieco innej długości. Założenie impulsów z tych rodzajów czopków pozwala nam widzieć całą paletę barw. Tymczasem małpiaki oraz większość małp Nowego Świata (np. wyjców) nie postrzegają barwy czerwonej. Ptaki a także wiele niższych kręgowców widzą świat bardziej kolorowo niż ludzie, ponieważ dysponują aż czterema typami czopków i postrzegają niewidziany dla nas ultrafiolet. Podobnie spektrum światła widzą również niektóre gryzonie i torbacze, nie mają jednak czopków czterech rodzajów- widzenie w ultrafiolecie zawdzięczają szerszemu zakresowi czułości jednego z dwóch barwników zawartych w ich czopkach. Prawdziwymi ,,czopkowymi’’ rekordzistami w królestwie zwierząt są drapieżne Rawki (skorupiaki). Mają 12 typów czopków. Wiele zwierząt postrzega otoczenie wyłącznie w odcieniach szarości, a mimo to radzą sobie z wyszukiwaniem pożywienia i partnera nie gorzej niż my. Od XIX w panowało przekonanie, że trójchromatyczne widzenie barwne służy naszym elementom ewolucyjnym krewnym do odnajdywania dojrzałych owoców. Twórcą tej teorii był najprawdopodobniej amerykański biolog Grant Allen, który obserwował naczelne na Jamajce. Wiele zwierząt postrzega w odcieniu szarości, a mimo to radzą sobie z odnalezieniem pożywienia i partnera nie gorzej niż my. Od dawna panowało przekonanie, że trójchromatyczne widzenie barwne służy naszym ewolucyjnym krewnym do odnalezienia dojrzałych owoców. Małpy z Nowego Świata tj. : marmozety, tamaryny, czy czepiaki widza na ogół dwubarwnie, ale niektóre samice rozpoznają czerwień dzięki dwóm chromosomom, który czasem Przenosza gen „trójchromatyczności”. Małpia dieta jest niezwykle urozmaicona. Oprócz owoców składa się tez z liści, nasion, trawy, grzybów, jaj, a nawet .. drobnych zwierząt. Widzenie barwne pozwala małpom rozpoznawać najbardziej pożywny pokarm, ale chodzi tu raczej o młode (nieco czerwonawe) liście, i to tylko w okresach, gdy brakuje innego pożywienia. Podstawę diety wyjca stanowią młode i bogate w białko liście. Małpiątko staje się niezwykle wyczulone na nawet minimalne zmiany barwy nagiej skóry, a konkretnie na zmiany wysycenia tlenem przepływającej przez nią krwi. Jak wiadomo duża ilość utlenionej krwi powoduje, że skóra się różowi a przy odtlenionej sinieje. Pierwsze to przejaw podekscytowania, drugie – kiepskiej kondycji. „Ogłoszeniowa” funkcję pełnią zarówno czerwone pośladki samic pawiana w czasie rui.. Układ czopków pomaga małpom rozróżnić zmiany w ilości przepływającej krwi, a zatem ocenić, czy przeciwnik jest czerwony z gniewu, czy blady ze strachu. Nagie części skóry służą do sygnalizowania emocji.