Śmierć koło Ndoli, oryginalna42@pino.pl

oryginalna42@pino.pl

CUDOWNE NARODZINY PROROKÓW, KRÓLÓW, WODZWÓW, FILOZOFÓW Kiedy około 570 roku w Mekce rodził się prorok MAHOMET, na całej ziemi rozbłysło światło. Jego matka usłyszała głos wołający, jej syn będzie panem swojego ludu. Niemowlę przyszło na świat czyste, obrzezane, nabrało garść piasku i spojrzało w niebo. Podobnie było przy narodzinach irańskiego zbawiciela ZARATUSTRY (ok. 1000-600 lat p.n.e.). Ściany w domu wyglądały jakby były z ognia, od wsi, gdzie się narodził, bił blask. A wielki reformator mazdaizmu urodził się śmiejąc. SIDDHARTHA GAUTAMA, czyli przyszły BUDDA narodził się 560 roku p.n.e. w ogrodzie, ziemię rozjaśnił niezwykły blask. Gdy jego matka chwyciła się drzewa, wyłonił się z jej prawego boku, po czym zrobił sześć kroków na północ, rycząc niczym lew : „Jam jest najwyższy w świecie, Jam jest najlepszy na świecie, Jam jest pierworodny tego świata; to me ostatnie narodziny …” MAHAVIRA mistrz dżinistów stąpił na Ziemię, wcielając się w ciało księżniczki Magadhy. Także jego narodzinom towarzyszył blask oświetlający ziemię. ALEKSANDER WIELKI (ok.20.06.356 roku p.n.e.). Ojciec przyszłego geniusza militarnego, król Filip Macedoński, zakochał się podczas misteriów w Olimpias, córce króla Epiru. W przeddzień nocy poślubnej panna młoda śniła, że uderzył ją piorun błyskający ogniem, który z kolei rozdzielił się w ulatujące na wszystkie strony płomienie. Filipowi śniło się, że sam sygnetem opieczętował żywot żony, a na sygnecie wyryty był obraz lwa. Filip zapytał wróżbity Aleksandra z Telemessos, co taki sen oznacza. Ten wyjawił, że Olimpias nosi w swoim brzuchu chłopca – lwi pomiot. Filip zaczął śledzić żonę. Zobaczył, ze sypia obok rozciągniętego węża i ponoć utracił oko przyglądając się dziwnemu związkowi żony z wężem. Aleksander stał się jednym z największych wodzów. Słynna Pytia w Delfach ogłosiła go „niezwyciężonym” .Aleksander pod wpływem przepowiedni zaczął zdążać ku rzeczom wielkim. Zmarł 13.06323 r. p.n.e PERYKLES – jeden z najwybitniejszych reformatorów, twórca demokracji ateńskiej. Jego matka miała raz sen, że urodziła lwa i w kilka dni później, wydała na świat Peryklesa. Działo się to około 500 roku p.n.e. Podobno Perykles miał dziwny kształt głowy, oddający jego lwia mądrość. JAN CHRZCICIEL narodził się, gdy jego bezpłodni dotąd rodzice – Zachariasz i Elżbieta – byli już w podeszłym wieku. Odbyło się to tak: gdy Zachariasz pełnił służbę w świątyni, archanioł Gabriel oznajmił mu, że jego dziecko już w łonie matki zostanie napełnione Duchem Świętym IZAAK został urodzony przez Sarę z nasienia 100letniego Abrahama Trzej tajemniczy podróżni ugoszczeni przez Abrahama przepowiedzieli sędziwej parze przyjście na świat syna. Podobnie było ze św. Wojciechem i św. Stanisławem. Najbardziej znane i niezwykłe narodziny w Polsce miały miejsce w 1080r, gdy Władysław Herman zawarł ślub z Judytą. Para ta długo nie mogła doczekać się syna. Aby go spłodzić para królewska pościła i rozdawała jałmużnę biednym. Za radą biskupa Franko swe modły, jak i Chojne ofiary kierowali do świętego Idzi, który bardzo szybko zareagował na prośby i złote dary. Księżna powiła syna, którego ochrzczono Bolesławem z przydomkiem Krzywousty. Uchodził za jednego z najwybitniejszych Piastów na tronie Polski. W sposób niecodzienny przyszedł na świat twórca ogromnego imperium, okrutny CZYNGIS-CHAN Jego pradziad Duwa Ślepy miał ponoć tylko jedno oko pośrodku czoła, za to „mógł nim widzieć na odległość trzech etapów drogi” Czingis urodził się w 1155 lub 1162r. z Hoelun i Jesugeja Dzielnego z rodu Bordżiginów. Ojciec nadał mu imię podpitego właśnie wodza Tatarów Temudżyna. Przyszły władca Azji przyszedł na świat ściskając w prawej dłoni skrzep krwi wielkości kostki. Zaraz po dorośnięciu Temudżyn podporządkował sobie, krwawo i bezwzględnie zwaśnione plemiona Potem ruszył na podbój świata. Krwią i okrucieństwem zalał ówczesny świat. Rosyjscy mnisi będący astrologami – amatorami, zobaczyli koło Marsa dziwną, jasno świecącą gwiazdę. Wzięli ją za wróżbę i złożyli gratulację carowi Aleksemu Michajłowiczowi, twierdząc, że jego druga żona Natalia urodzi syna, który rozsławi Państwo moskiewskie. W pierwszy dzień nowego 1671 roku do cara podszedł „nawiedzony” prorokując, że nowonarodzony następca będzie mierzył 53 sążnie, czyli 100 metrów wzrostu. Uczeni na Kremlu stwierdzili, że to niemożliwe a nawiedzonemu chodziło raczej o 53 lata życia następcy. Poród Natalii trwał aż trzy doby, w męczarniach 30 maja (9.06) 1672 roku o godz. 2.25 na świat przyszedł car PIOTR I WIELKI, olbrzym mierzący 2 metry wzrostu, oświecony okrutnik, który siłą wprowadził Rosję do Europy. Zmarł stosunkowo młodo, w wieku 53lat. LUDWIK XIV ujrzał świat 5.09.1638 roku w 23 roku małżeństwa Ludwika XIII i Anny Austriaczki. Ludwik XIII nie sypiał z żoną, był zajęty albo mamkami, albo swym kochankiem Cinq – Marsem. Decydującym momentem, który pchnął króla do bohaterskiej akcji zapłodnienia, była ogromna burza, zmuszająca go do pozostania w Luwrze. Dziecko urodziło się silne i obdarzone żywym temperamentem. Ludwik XIV wyrósł na pierwszego monarchę Europy, dwór w Wersalu stał się niedościgłym wzorem dla innych WOLTER największy szyderca, prześmiewca, cyniczny filozof nie mógł urodzić się zwyczajnie.. Jego życie zaczęło się od strojenia min. Sądzono, że jest martwy. Urodził się tak wątły, ze mamka nie dawała mu godziny życia. Nie tylko przeżył, ale wyrósł na giganta myśli, szyderstw i obrazoburstwa. Jako „zabity” w chwili narodzenie, całe życie jęczał, ciągle było mu zimno. Dożył 84 lat. W wieku XIX stuleciu pary i elektryczności, zaczęło ubywać cudownych narodzin.

W 1960 roku ONZ stanęło przed ogromnym wyzwaniem. Republika Kongo (Zair) stanęła w obliczu wojny. Kraj ten przestał być belgijską kolonią 30 czerwca; był zupełnie nie przygotowany do samodzielności. W wyniku majowych wyborów został wyłoniony rząd, w którym mieli współpracować prezydent Kasavubu i jego rywal – premier Lumumba. W kraju nie było ani jednego lekarza, inżyniera, czy wykształconego urzędnika czarnego, wszyscy byli biali. Próżno też było szukać ducha narodu wśród mieszkańców. % lipca w stolicy republiki, Leopoldville, doszło do buntu kongijskich żołnierzy przeciwko belgijskiemu dowództwu. Przywódca bogatej w naturalne surowce Katangi, Moise Czombe, 11 lipca ogłosił secesje swej prowincji i oznajmił, że staje się ona niepodległym państwem. Prezydent i premier zgłosili się do ONZ o pomoc w przywróceniu porządku. W kwietniu 1953roku kiedy młody szwedzki dyplomata Dag Hammarskjold został wybrany na drugiego w historii ONZ sekretarza generalnego, jedynie 4 afrykańskie kraje były członkami tej organizacji. Pod koniec 1960 takich krajów było już 26. Kryzys w Kongo wymagał określenia na nowo roli ONZ w świecie, co w efekcie doprowadziło Hammarskjolda do konfliktu ze Związkiem Radzieckim. 13 lipca odbyło się posiedzenie Rady Bezpieczeństwa ONZ, na której Hammaskjold wezwał do szybkiej reakcji w sprawie Konga. Związek Radziecki domagał się potępienia Belgii za agresję, a Francja, WB i USA wystąpiły przeciwko krytyce ich sojuszników z NATO. Hammarsjold zwrócił się o pomoc wojskową do innych krajów afrykańskich. W ciągu 5 dni 3500 żołnierzy z Tunezji, Ghany, Maroka i Etiopii przybyło na apel. 5 września Kasavubu zdymisjonował Lumumbę, w wyniku konfliktu władzę przejął szef sztabu armii kongijskiej Mobutu. Jednym z jego pierwszych poczynań było zamknięcie placówek dyplomatycznych. Czombe nadal starał się doprowadzić do oderwania Katangi od Konga i zaczął angażować europejskich najemników. 17 lutego Rada Bezpieczeństwa poparła starania Hammarskjolda w niedopuszczaniu do wojny domowej w Kongu, a w lecie rząd koalicyjny skupił wszystkie ugrupowania z wyjątkiem – frakcji Czombego. Z końcem sierpnia Hammarskjold upoważnił siły ONZ do pojmania europejskich najemników służących w Katandze i zajęcia kluczowych pozycji w stolicy tej prowincji. Gdy zaczęły się walki Czombe uciekł do Rodezji Północnej. Hammarsjold zgłosił gotowośc do osobistego spotkania z Czombem w pobliżu rodezyjskiej miejscowości Ndola. Podróż postanowił odbyć na pokładzie samolotu ONZ DC-4 o nazwie Albertina. W niedzielę, 17 września maszyna wyruszyła do Ndoli, wioząc na pokładzie 9-osobową delegację. We ftorek media głosiły o katastrofie lotniczej i śmierci Hammarsjolda. Nie od razu poznano szczegóły feralnego lotu, określono spodziewany czas lądowania na godz. 00.35 w poniedziałek, 18 września. 10 minut po północy załoga zameldowała, iż ma w zasięgu wzroku światła. Niedługo potem z opuszczonym podwoziem Albertina przeleciała nad lotniskiem, wykonała manewr kołowy (600 metrów0 i nie powróciła na lotnisko. Wrak samolotu odnaleziono ok. 15 km od portu lotniczego. Na miejscu zginęło 6 osób załogi i 8 wysłanników ONZ, większość z nich spłonęła w swoich fotelach. Katastrofa szybko stała się tematem rozlicznych plotek, domysłów i komentarzy. Werdykt komisji śledczej ONZ był niejednoznaczny. Nie znaleziono dowodów sabotażu, awarii czy bezpośredniego ataku na samolot, choć nic z tego nie można było wykluczyć.. Kilka lat po tragicznej śmierci Hammarsjolda wysunięto hipotezę: sekretarz przygnębiony niepowodzeniem swych wysiłków na rzecz pokoju popełnił samobójstwo. Przystawiwszy pistolet do głowy pilota zmusił go do wykonania okrężnego manewru, który zakończył się katastrofą. Dowodami na taką historię miały być rękopisy znalezione w nowojorskim mieszkaniu sekretarza generalnego – testament sporządzony na krótko przed odlotem do Kongo. Teorię tą szybko obalono.

oryginalna42@pino.pl

Strona główna

Śmierć koło Ndoli

Dodaj komentarz