Relikwie i szczątki, oryginalna42@pino.pl

oryginalna42@pino.pl

CUDOWNE NARODZINY PROROKÓW, KRÓLÓW, WODZWÓW, FILOZOFÓW Kiedy około 570 roku w Mekce rodził się prorok MAHOMET, na całej ziemi rozbłysło światło. Jego matka usłyszała głos wołający, jej syn będzie panem swojego ludu. Niemowlę przyszło na świat czyste, obrzezane, nabrało garść piasku i spojrzało w niebo. Podobnie było przy narodzinach irańskiego zbawiciela ZARATUSTRY (ok. 1000-600 lat p.n.e.). Ściany w domu wyglądały jakby były z ognia, od wsi, gdzie się narodził, bił blask. A wielki reformator mazdaizmu urodził się śmiejąc. SIDDHARTHA GAUTAMA, czyli przyszły BUDDA narodził się 560 roku p.n.e. w ogrodzie, ziemię rozjaśnił niezwykły blask. Gdy jego matka chwyciła się drzewa, wyłonił się z jej prawego boku, po czym zrobił sześć kroków na północ, rycząc niczym lew : „Jam jest najwyższy w świecie, Jam jest najlepszy na świecie, Jam jest pierworodny tego świata; to me ostatnie narodziny …” MAHAVIRA mistrz dżinistów stąpił na Ziemię, wcielając się w ciało księżniczki Magadhy. Także jego narodzinom towarzyszył blask oświetlający ziemię. ALEKSANDER WIELKI (ok.20.06.356 roku p.n.e.). Ojciec przyszłego geniusza militarnego, król Filip Macedoński, zakochał się podczas misteriów w Olimpias, córce króla Epiru. W przeddzień nocy poślubnej panna młoda śniła, że uderzył ją piorun błyskający ogniem, który z kolei rozdzielił się w ulatujące na wszystkie strony płomienie. Filipowi śniło się, że sam sygnetem opieczętował żywot żony, a na sygnecie wyryty był obraz lwa. Filip zapytał wróżbity Aleksandra z Telemessos, co taki sen oznacza. Ten wyjawił, że Olimpias nosi w swoim brzuchu chłopca – lwi pomiot. Filip zaczął śledzić żonę. Zobaczył, ze sypia obok rozciągniętego węża i ponoć utracił oko przyglądając się dziwnemu związkowi żony z wężem. Aleksander stał się jednym z największych wodzów. Słynna Pytia w Delfach ogłosiła go „niezwyciężonym” .Aleksander pod wpływem przepowiedni zaczął zdążać ku rzeczom wielkim. Zmarł 13.06323 r. p.n.e PERYKLES – jeden z najwybitniejszych reformatorów, twórca demokracji ateńskiej. Jego matka miała raz sen, że urodziła lwa i w kilka dni później, wydała na świat Peryklesa. Działo się to około 500 roku p.n.e. Podobno Perykles miał dziwny kształt głowy, oddający jego lwia mądrość. JAN CHRZCICIEL narodził się, gdy jego bezpłodni dotąd rodzice – Zachariasz i Elżbieta – byli już w podeszłym wieku. Odbyło się to tak: gdy Zachariasz pełnił służbę w świątyni, archanioł Gabriel oznajmił mu, że jego dziecko już w łonie matki zostanie napełnione Duchem Świętym IZAAK został urodzony przez Sarę z nasienia 100letniego Abrahama Trzej tajemniczy podróżni ugoszczeni przez Abrahama przepowiedzieli sędziwej parze przyjście na świat syna. Podobnie było ze św. Wojciechem i św. Stanisławem. Najbardziej znane i niezwykłe narodziny w Polsce miały miejsce w 1080r, gdy Władysław Herman zawarł ślub z Judytą. Para ta długo nie mogła doczekać się syna. Aby go spłodzić para królewska pościła i rozdawała jałmużnę biednym. Za radą biskupa Franko swe modły, jak i Chojne ofiary kierowali do świętego Idzi, który bardzo szybko zareagował na prośby i złote dary. Księżna powiła syna, którego ochrzczono Bolesławem z przydomkiem Krzywousty. Uchodził za jednego z najwybitniejszych Piastów na tronie Polski. W sposób niecodzienny przyszedł na świat twórca ogromnego imperium, okrutny CZYNGIS-CHAN Jego pradziad Duwa Ślepy miał ponoć tylko jedno oko pośrodku czoła, za to „mógł nim widzieć na odległość trzech etapów drogi” Czingis urodził się w 1155 lub 1162r. z Hoelun i Jesugeja Dzielnego z rodu Bordżiginów. Ojciec nadał mu imię podpitego właśnie wodza Tatarów Temudżyna. Przyszły władca Azji przyszedł na świat ściskając w prawej dłoni skrzep krwi wielkości kostki. Zaraz po dorośnięciu Temudżyn podporządkował sobie, krwawo i bezwzględnie zwaśnione plemiona Potem ruszył na podbój świata. Krwią i okrucieństwem zalał ówczesny świat. Rosyjscy mnisi będący astrologami – amatorami, zobaczyli koło Marsa dziwną, jasno świecącą gwiazdę. Wzięli ją za wróżbę i złożyli gratulację carowi Aleksemu Michajłowiczowi, twierdząc, że jego druga żona Natalia urodzi syna, który rozsławi Państwo moskiewskie. W pierwszy dzień nowego 1671 roku do cara podszedł „nawiedzony” prorokując, że nowonarodzony następca będzie mierzył 53 sążnie, czyli 100 metrów wzrostu. Uczeni na Kremlu stwierdzili, że to niemożliwe a nawiedzonemu chodziło raczej o 53 lata życia następcy. Poród Natalii trwał aż trzy doby, w męczarniach 30 maja (9.06) 1672 roku o godz. 2.25 na świat przyszedł car PIOTR I WIELKI, olbrzym mierzący 2 metry wzrostu, oświecony okrutnik, który siłą wprowadził Rosję do Europy. Zmarł stosunkowo młodo, w wieku 53lat. LUDWIK XIV ujrzał świat 5.09.1638 roku w 23 roku małżeństwa Ludwika XIII i Anny Austriaczki. Ludwik XIII nie sypiał z żoną, był zajęty albo mamkami, albo swym kochankiem Cinq – Marsem. Decydującym momentem, który pchnął króla do bohaterskiej akcji zapłodnienia, była ogromna burza, zmuszająca go do pozostania w Luwrze. Dziecko urodziło się silne i obdarzone żywym temperamentem. Ludwik XIV wyrósł na pierwszego monarchę Europy, dwór w Wersalu stał się niedościgłym wzorem dla innych WOLTER największy szyderca, prześmiewca, cyniczny filozof nie mógł urodzić się zwyczajnie.. Jego życie zaczęło się od strojenia min. Sądzono, że jest martwy. Urodził się tak wątły, ze mamka nie dawała mu godziny życia. Nie tylko przeżył, ale wyrósł na giganta myśli, szyderstw i obrazoburstwa. Jako „zabity” w chwili narodzenie, całe życie jęczał, ciągle było mu zimno. Dożył 84 lat. W wieku XIX stuleciu pary i elektryczności, zaczęło ubywać cudownych narodzin.

Kult relikwii w burzliwych dziejach chrześcijaństwa . Pozostaje jednym z najbardziej kontrowersyjnych i najbarwniejszych epizodów. Potrafił zmusić nawet do dalekich pielgrzymek. Dziś wydaje się trochę zapomniany, choć właściwiej jest określić „przemilczanych”. W śród wielu wiernych żyje bowiem ciągle głęboka wiara w ich cudowna moc.

Słowo relikwia wywodzi się z łacińskiego reliquiae, co oznacza pozostałość, spuścizna. Określa się nim szczątki ciała osoby świętej, przedmioty do niej należące lub takie, z którymi się stykała. Relikwie SA przedmiotem kultu w katolicyzmie, prawosławiu ,islamie i buddyzmie. Kultowi towarzyszy wiara w ich cudowna moc oraz opiekuńcze właściwości. Według zasad buddyzmu, ciała zmarłych są poddawane kremacji. Na stosie spłonęły też zwłoki założyciela religii Siddharthy Gautamy, czyli Buddy. Płomienie nie strawiły jednak najtrwalszych części – zębów. Według tradycji, czterech świętych mężów poniosło je w cztery strony świata. Islam oficjalnie nie uznaje relikwii, ale wierni z ogromnym szacunkiem traktują wszystko, co miało związek z Mahometem. Dotyczy to zwłaszcza kamieni, po których chodził i siadał – w Damaszku i Jerozolimie, gdzie czczone są ślady jego stóp. W Stambule przechowywano włosy z brody Proroka i raz w roku przekazywano je tłumowi.

Nie byłoby relikwii bez męczenników , nie byłoby męczenników bez prześladowań. Od 64 roku wyznawców Chrystusa czekały niemal trzy wieki prześladowań. Najgłośniejsze z nich przypadły najpierw w czasach cesarz Domicjana (96 –97), potem Trajana (97 – 117), Septymiusza Sewera (od 202) i Dioklecjana. W owych czasach Chrześcijanie masowo oddawali życie we wszystkich zakątkach Cesarstwa Rzymskiego Kres tym praktykom położył edykt mediolański z 313 roku, w którym Konstantyn Wielki obdarował chrześcijan swobodą wyznania. Rozprzestrzeniło się przekonanie, że także szczątki świętych bojowników o wiarę oraz przedmioty, których dotykali, są przeniknięte nadprzyrodzoną mocą. Relacja wiernych na tragiczne wydarzenia bywała wręcz szybka – wygrzebywano z ciepłych jeszcze popiołów kości, lub rozpościerano płótna by przesiąkały krwią męczenników.

Najbardziej czczona relikwią chrześcijańską jest Całun Turyński – płótno, w które miały być zawinięte ciało Jezusa. Widać w nim odbicie mężczyzny z ranami na stopach, nadgarstkach i głowie. Wiele emocji wzbudza tez krew Jezusa, przechowywana w dwóch ampułkach w Neapolu, zmienia kolor, stan skupienia, a nawet wagę. Do cennych relikwii należy tez oręż rzymskiego żołnierza Maurycego zamęczonego podczas prześladowań chrześcijan. Wg. tradycji, w ostrzu włóczni miał się znajdować gwóźdź z krzyża Jezusa. Szczątki krzyża odnalazła cesarzowa Helena. Miała je rozpoznać, gdy ułożony na nich zmarły odzyskał życie. Podzielono wówczas znalezisko na 3 części. W IV w. pojawiła się w Jerozolimie też gąbka, którą zwilżano usta Jezusa i Jego korona z ciernia.

Przy grobie biskupa Thaumastusa leczono chore zęby, na febrę był św. Wenant i jego relikwie, św. Wincenty miał uzdrawiać obłąkanych i epileptyków św. Andrzej był od kamieni moczowych. Kościół przez palce patrzył na przesadne niekiedy formy kultu i starał się je oficjalnie tłumaczyć, ale z czasem przyzwalał. Kult kwitł w najlepsze. Każdy chrześcijański władca cieszył się posiadaniem potencjalnych relikwii W Wieku XI i XII nastąpiła wprost inwazja przywiezionych rzekomo z Ziemi Świętej relikwii i nie jeden obrotny kupiec zarobił fortunę. Trwały tez swego rodzaju łowy na groby świętych. Kościół zdawał sobie sprawę ,ze fałszowanie relikwii stało się prawdziwą plagą. Walczono z tym zjawiskiem na różne sposoby, ale rzadko zwycięsko. Wreszcie w 1215 roku sprawa oparła się o Sobór, na którym zdecydowano, ze to papież ostatecznie decyduje, kto jest godzien miana męczennika i świętego i które relikwie są autentyczne.

oryginalna42@pino.pl

Strona główna

Relikwie i szczątki

Dodaj komentarz